Archiwum kategorii: Komunikaty

Waż­ne infor­ma­cje bie­żą­ce mają­ce cha­rak­ter komu­ni­ka­tu na daną chwilę.

Organizacja ruchu 1 XI 2024

Opublikowany przez
 
Uwa­ga! W tym dniu obo­wią­zu­je zakaz zatrzy­my­wa­nia się i posto­ju na uli­cach Cichej i Polnej.
 
 

Czersk; 24.10.2024

Bur­mistrz Czerska

 

 

                                                                     Sta­ro­sta Chojnicki

 

W tro­sce o bez­pie­czeń­stwo uczest­ni­ków ruchu dro­go­we­go zwłasz­cza pie­szych zwra­cam się do Pana Sta­ro­sty o zaak­cep­to­wa­nie i wyra­że­nie zgo­dy na cza­so­wą zmia­nę orga­ni­za­cji ruchu dro­go­we­go w miej­sco­wo­ści Łąg pod­czas obcho­dów świę­ta zmar­łych tj 1.Listopada 2024 roku. W mojej oce­nie cza­so­wa zmia­na orga­ni­za­cji ruchu dro­go­we­go na uli­cach aglo­me­ra­cji Łęga jest zasad­na a nawet wyma­gal­na przy tak zalud­nio­nym okre­sie przej­ścio­wym 3 godzin, ulic 2621G, 224098G, 224101G oraz uli­cy Cichej i prze­smy­ku pomię­dzy uli­cą Dłu­gą a Kościelną.

Według roze­zna­nia bez­piecz­nej zmia­ny cza­so­wej ruchu dro­go­we­go proponujemy:

  • Uli­cę Kościel­ną jed­no­kie­run­ko­wą z par­kin­giem z pra­wej stro­ny, lewa część będzie jezd­na dopro­wa­dza­ją­ca do uli­cy Cichej na lewo­skręt, dal­sza część uli­cy Kościel­nej zamy­ka­my na potrze­by Kościo­ła i osób odwie­dza­ją­cych gro­by, będzie par­king przy cmen­ta­rzu od uli­cy Cichej i zakaz par­ko­wa­nia w lustrze uli­cy Cichej na całej dłu­go­ści ulicy
  • Uli­ca Dłu­ga zamknię­ta od prze­smy­ku do sty­ku ulic Kościel­nej moż­li­wość par­ko­wa­nia na uli­cy Dłu­giej po pra­wej stro­nie ul Długiej,
  • Przez okres pro­ce­sji i wspól­nej modli­twy na cmen­ta­rzu ruch będzie się odby­wał zgod­nie z zatwier­dzo­ny­mi wytycz­ny­mi Sta­ro­sty w poka­za­ny i opi­sa­ny sposób
  • Pro­szę pamię­tać, aby nie zasta­wiać wjaz­dów na pose­sję ani pasa ruchu na któ­rym mogą

 

Jestem prze­ko­na­ny, że wyśmie­ni­ta obsłu­ga dru­hów z KSRG Łąg na pew­no zapew­ni pań­stwu bez­pie­czeń­stwo w chwi­li zadu­my i prze­ży­wa­nia Waszych oso­bi­stych wspomnień.

                                                                                 Z poważaniem

                                                                                      Burmistrz

                                                                                 Daniel Szpręga

SŁOWO BISKUPA   PELPLIŃSKIEGO NT.   POWOŁANIA   KAPŁAŃSKIEGO

Opublikowany przez

Sio­stry i Bracia,

Dzi­siaj w Ewan­ge­lii Jezus nazy­wa sie­bie chle­bem życia i zapew­nia „Kto do mnie przy­cho­dzi nie będzie łak­nął” (J 6,35). W każ­dy Wiel­ki Czwar­tek w tajem­ni­cy Wie­czer­ni­ka uświa­da­mia­my sobie, że oddzie­le­nie Eucha­ry­stii od kapłań­stwa jest nie­moż­li­we. Posłu­ga kapła­na jest po pro­stu koniecz­na, aby nie zabra­kło nam Chle­ba na życie wiecz­ne. W związ­ku z tym chciał­bym skie­ro­wać kil­ka słów do męż­czyzn, któ­rzy roz­wa­ża­li bądź roz­wa­ża­ją dro­gę powo­ła­nia kapłańskiego.

Dro­dzy Mło­dzi Przyjaciele,

Może w Waszym ser­cu już od dłuż­sze­go cza­su kieł­ku­je myśl o semi­na­rium duchow­nym. Może sły­szy­cie cichy głos Boga, któ­ry wzy­wa Was do głęb­szej reflek­sji nad swo­im życiem i powo­ła­niem kapłań­skim. Nie bój­cie się odpo­wie­dzieć na ten głos! Wstą­pie­nie do semi­na­rium to pierw­szy krok ku reali­za­cji Boże­go pla­nu, a tak­że wyjąt­ko­wa oka­zja do wzra­sta­nia w wie­rze, pozna­wa­nia same­go sie­bie i odkry­wa­nia głę­bo­kiej rado­ści z bycia bli­sko Boga.

Kapłań­stwo to nie zawód czy spo­sób na życie. To misja, któ­rą Jezus Chry­stus powie­rza swo­im wybra­nym, aby słu­ży­li innym, pro­wa­dząc ich ku Bogu. To powo­ła­nie do bycia paste­rzem słu­gą, któ­ry z odda­niem trosz­czy się o swo­ją wspól­no­tę, wska­zu­jąc dro­gę do praw­dzi­we­go szczę­ścia i zba­wie­nia. To odda­nie swo­ich ust do gło­sze­nia Praw­dy i swo­ich rąk do spra­wo­wa­nia sakramentów.

Cza­sa­mi wraz z myślą o powo­ła­niu kapłań­skim przy­cho­dzi też wąt­pli­wość, czy dam radę, czy jestem godzien, czy na pew­no ja. Wszy­scy mamy świa­do­mość naszej nie­god­no­ści i sła­bo­ści, ale Jezus zna nas lepiej, niż my sami sie­bie oraz jest sil­niej­szy od naszych wad i ogra­ni­czeń. Powo­łu­je sła­bych, aby jesz­cze bar­dziej jaśnia­ła Jego moc. Spójrz­cie na powo­ła­nie Apo­sto­łów. Nikt poza Jezu­sem nie widział w pro­stych ryba­kach wyjąt­ko­wych gło­si­cie­li Ewan­ge­lii. Nawet oni sami nie uświa­da­mia­li sobie w pierwszych
chwi­lach powo­ła­nia, że będą zdol­ni do odda­nia całe­go swo­je­go życia na służ­bę Zba­wi­cie­lo­wi. Poszli jed­nak za Tym, któ­ry powo­łu­je. Obec­nie rów­nież Jezus wzywa.
 
Na pierw­szy rok do nasze­go semi­na­rium zgło­si­ło się 5 kan­dy­da­tów. W całym pel­pliń­skim semi­na­rium na dzień dzi­siej­szy będzie zatem 30 alumnów.

Niech ich przy­kład, a jesz­cze bar­dziej wzór świę­tych kapła­nów, któ­rzy z odda­niem słu­ży­li Bogu i ludziom, będzie dla Was inspi­ra­cją. Niech ich życie będzie dowo­dem na to, że war­to zaufać Bogu i pójść za Jego wezwaniem.

Pro­szę Was, Mło­dzi Przy­ja­cie­le, otwórz­cie swo­je ser­ca na dzia­ła­nie Ducha Świę­te­go. Jeśli czu­je­cie, że Bóg wzy­wa Was do kapłań­stwa, odpo­wiedz­cie z odwa­gą i zaufa­niem. Semi­na­rium w Pel­pli­nie cze­ka na Was, aby wspól­nie roze­znać dro­gę powo­ła­nia oraz towa­rzy­szyć w przy­go­to­wa­niu do przy­ję­cia sakra­men­tu święceń.

Powie­rzam Was Bogu w modli­twie i na czas odważ­nych decy­zji, z ser­ca błogosławię.

Wasz Biskup Ryszard

STANOWISKO   RADY   STAŁEJ    KEP W   SPRAWIE   PRAWNEJ   OCHRONY   LUDZKIEGO   ŻYCIA

Opublikowany przez

Dekla­ra­cja „Digni­tas infinita”o god­no­ści czło­wie­ka to doku­ment Dyka­ste­rii Nauki Wia­ry zaapro­bo­wa­ny przez Ojca Świę­te­go Fran­cisz­ka, poru­sza­ją­cy klu­czo­we zagad­nie­nia ludz­kie­go życia. W związ­ku z nara­sta­ją­cą w prze­strze­ni publicz­nej i dzia­ła­niach rzą­du pre­sją doty­czą­cą zmia­ny praw­nej ochro­ny życia ludz­kie­go w kie­run­ku lega­li­za­cji zabi­ja­nia dzie­ci w łonie matek, pra­gnie­my przy­po­mnieć jed­no­znacz­ne i nie­zmien­ne sta­no­wi­sko Kościo­ła w tej kwestii.

„Kościół nie prze­sta­je przy­po­mi­nać, że «god­ność każ­dej isto­ty ludz­kiej ma cha­rak­ter isto­to­wy i obo­wią­zu­je od chwi­li poczę­cia do natu­ral­nej śmier­ci. Uzna­nie tej god­no­ści jest nie­zby­wal­nym warun­kiem wstęp­nym ochro­ny egzy­sten­cji oso­bi­stej i spo­łecz­nej, a tak­że nie­zbęd­nym warun­kiem tego, by bra­ter­stwo i przy­jaźń spo­łecz­na mogły się urze­czy­wist­niać mię­dzy wszyst­ki­mi naro­da­mi na zie­mi». Opie­ra­jąc się na tej nie­na­ru­szal­nej war­to­ści ludz­kie­go życia, magi­ste­rium Kościo­ła zawsze wypo­wia­da­ło się prze­ciw­ko aborcji.

Św. Jan Paweł II pisze o tym: «Wśród wszyst­kich prze­stępstw prze­ciw życiu, jakie czło­wiek może popeł­nić, prze­rwa­nie cią­ży ma cechy, któ­re czy­nią z nie­go wystę­pek szcze­gól­nie poważ­ny i god­ny potę­pie­nia. […] Dzi­siaj jed­nak świa­do­mość jego zła zacie­ra się stop­nio­wo w sumie­niach wie­lu ludzi. Akcep­ta­cja prze­ry­wa­nia cią­ży przez men­tal­ność, oby­czaj i nawet przez pra­wo jest wymow­nym zna­kiem nie­zwy­kle groź­ne­go kry­zy­su zmy­słu moral­ne­go, któ­ry stop­nio­wo tra­ci zdol­ność roz­róż­nie­nia mię­dzy dobrem i złem, nawet wów­czas, gdy cho­dzi o pod­sta­wo­we pra­wo do życia. Wobec tak groź­nej sytu­acji szcze­gól­nie potrzeb­na jest dziś odwa­ga, któ­ra pozwa­la spoj­rzeć praw­dzie w oczy i nazy­wać rze­czy po imie­niu, nie ule­ga­jąc wygod­nym kom­pro­mi­som czy też poku­sie oszu­ki­wa­nia siebie. […]

Wła­śnie w przy­pad­ku prze­ry­wa­nia cią­ży moż­na się dziś czę­sto spo­tkać z dwu­znacz­ny­mi okre­śle­nia­mi, jak na przy­kład ‘zabieg’, któ­re zmie­rza­ją do ukry­cia jego praw­dzi­wej natu­ry i zła­go­dze­nia jego cię­ża­ru w świa­do­mo­ści opi­nii publicz­nej. Być może, samo to zja­wi­sko języ­ko­we jest już obja­wem nie­po­ko­ju nur­tu­ją­ce­go sumie­nia. Jed­nak żad­ne sło­wo nie jest w sta­nie zmie­nić rze­czy­wi­sto­ści: prze­rwa­nie cią­ży jest – nie­za­leż­nie od tego, w jaki spo­sób zosta­je doko­na­ne – świa­do­mym i bez­po­śred­nim zabój­stwem isto­ty ludz­kiej w począt­ko­wym sta­dium jej życia, obej­mu­ją­cym okres mię­dzy poczę­ciem a naro­dze­niem». Nie­na­ro­dzo­ne dzie­ci są zatem «naj­bar­dziej bez­bron­ne i nie­win­ne ze wszyst­kich, a dzi­siaj odzie­ra się je z ludz­kiej god­no­ści, aby robić z nimi to, co się chce, pozba­wia­jąc je życia i usta­na­wia­jąc pra­wa, by nikt nie mógł temu prze­szko­dzić».  Nale­ży zatem stwier­dzić z całą mocą i jasno­ścią, nawet w naszych cza­sach, że «obro­na rodzą­ce­go się życia jest ści­śle zwią­za­na z obro­ną jakie­go­kol­wiek pra­wa czło­wie­ka»” (Dekla­ra­cja Digni­tas infi­ni­ta, 47).

 

W kon­tek­ście tro­ski o życie i roz­wój dzie­ci, Rada Sta­ła KEP zachę­ca wszyst­kich wier­nych do włą­cze­nia się w ini­cja­ty­wę Ojca Świę­te­go Fran­cisz­ka, któ­ry usta­no­wił pierw­sze Świa­to­we Dni Dzie­ci. Będą one obcho­dzo­ne 25 i 26 maja 2024 roku. W naszych modli­twach pamię­taj­my tak­że o tych dzie­ciach, któ­rym nigdy nie było dane ujrzeć bla­sku słońca.

 

List Biskupa Pelplińskiego informujący o śmierci Biskupa Piotra Krupy

Opublikowany przez

Dro­dzy Kapłani,
Kocha­ni Sio­stry i Bracia,

Ze smut­kiem infor­mu­ję, że 4 mar­ca 2024 r. odszedł do wiecz­no­ści biskup senior Piotr Kru­pa – eme­ry­to­wa­ny biskup pomoc­ni­czy die­ce­zji pel­pliń­skiej, któ­ry w latach 1984 – 1992 był tak­że bisku­pem pomoc­ni­czym die­ce­zji kosza­liń­sko – koło­brze­skiej. Smu­tek ten jest jed­nak prze­peł­nio­ny wia­rą, że Jezus Chry­stus jest zwy­cięz­cą śmier­ci oraz nadzie­ją, że życie nasze zmie­nia się, ale się nie koń­czy.

Biskup Kru­pa uro­dził się w Bra­cie­jo­wej na tere­nie dzi­siej­szej die­ce­zji tar­now­skiej w 1936 r. Stu­dio­wał w Gorzow­skim Wyż­szym Semi­na­rium Duchow­nym w Gości­ko­wie – Para­dy­żu. Po świę­ce­niach kapłań­skich w 1961 r. posłu­gi­wał jako wika­riusz w para­fiach w Gubi­nie, Świe­bo­dzi­nie, Koł­czy­gło­wach i Zie­lo­nej Górze. Stu­dio­wał teo­lo­gię moral­ną w Stras­bur­gu, gdzie uzy­skał sto­pień dok­to­ra. W nowo­pow­sta­łej die­ce­zji kosza­liń­sko koło­brze­skiej był nota­riu­szem Kurii, rek­to­rem semi­na­rium w Kosza­li­nie, a od 1984 r. bisku­pem pomoc­ni­czym. W 1992 r. został bisku­pem pomoc­ni­czym die­ce­zji pel­pliń­skiej oraz wika­riu­szem gene­ral­nym. Wykła­dał tak­że w naszym semi­na­rium. To nie tyl­ko suche fak­ty, ale histo­ria czło­wie­ka, któ­ry z zaan­ga­żo­wa­niem poświe­cił swo­je życie na służ­bę Bogu, Kościo­ło­wi i ludziom.

Zna­łem bisku­pa Pio­tra, kie­dy posłu­gi­wa­łem jesz­cze w archi­die­ce­zji gdań­skiej, ale stał się on jed­nym z moich naj­bliż­szych współ­pra­cow­ni­ków jako bisku­pa pel­pliń­skie­go. Był już wów­czas bisku­pem senio­rem, ale wspo­ma­gał mnie i całą die­ce­zję naj­pierw aktyw­ną służ­bą w die­ce­zji, a w sze­ściu ostat­nich latach modli­twą w zaci­szu swo­jej kano­nii. Żywo inte­re­so­wał się życiem naszej wspól­no­ty i całe­go Kościo­ła. Ujmo­wał swo­im spo­ko­jem, roz­wa­gą oraz skrom­no­ścią. Takim pew­nie go pamię­ta­cie, kie­dy przy­jeż­dżał do para­fii na odpust, wizy­ta­cję oraz udzie­la­jąc sakra­men­tu bierzmowania.

Nasza modli­twa niech będzie naj­lep­szym dowo­dem wdzięcz­no­ści Dobre­mu Bogu, że posta­wił na naszej dro­dze bisku­pa Pio­tra i podzię­ko­wa­niem za wszel­kie dobro, któ­re uczy­nił nam przez jego pośrednictwo.

Razem z bisku­pem Arka­diu­szem zapra­szam Was zatem Sio­stry i Bra­cia do wspól­nej modli­twy zarów­no w cza­sie uro­czy­sto­ści pogrze­bo­wych, któ­re będą mia­ły miej­sce w bazy­li­ce kate­dral­nej w Pel­pli­nie: w pią­tek 8 mar­ca br. o godz. 18.00 Msza Świę­ta pod prze­wod­nic­twem abpa Tade­usza Woj­dy – Metro­po­li­ty Gdań­skie­go oraz w sobo­tę, 9 mar­ca 2024 r. o godz. 11.00 pod moim prze­wod­nic­twem. Zachę­cam rów­nież do modli­twy indy­wi­du­al­nej lub we wspól­no­cie para­fial­nej.  W dniu pogrze­bu o godz. 11.00 będą biły dzwo­ny w naszych kościo­łach. Przy­stań­my wów­czas na chwi­lę i pomó­dl­my się ze Zmar­łe­go. Niech biskup Piotr oto­czo­ny naszą pamię­cią wej­dzie do domu Ojca w nie­bie: Wiecz­ny odpo­czy­nek racz mu dać Panie…

+ Ryszard Kasyna
Biskup Pelpliński